در ساختار پلی متیل متا کریلات، یک CH₃ ( متیل ) وجود دارد که مانع از فشردگی ساختار این پلیمر می شود و راحتی چرخش آن را ممکن می سازد. بنابراین می توان گفت پلی متیل متا کریلات، نوعی ترموپلاستیک چقرمه، سبک، سخت و با دوام است. در واقع این پلیمر نصف جرم شیشه را دارد، با این حال مقاومت آن در برابر ضربه ده برابر شیشه است و می تواند نور مرئی را به خوبی از خود عبور دهد؛ اگرچه سال ها در معرض عواملی هم چون اشعه فرابنفش و شرایط نامساعد جوی باشد، بازهم مقاومت بالا به خراشیدگی، انتقال نور بالای 92 درصد و قابلیت رنگ پذیری نا محدود خود را حفظ می نماید. از جمله ترکیبات شیمیایی که می توانند بر روی پلی متیل متا کریلات تاثیر بگذارند، می توان به کتون ها، استرها و هیدروکربن های آروماتیک و یا کلرینه شده اشاره کرد. پلی متیل متا کریلات تحت تاثیر بسیاری از محلول های آبی مواد شیمیایی آزمایشگاهی همچون ضد عفونی کننده ها، اسیدهای معدنی رقیق، قلیاها و هیدروکربن های آلیفاتیک قرار نمی گیرد. در پلی متیل متا کریلات می توان به منظور بهبود خواص آن از موادی همچون کومونومرها، افزودنی ها و یا فیلرها استفاده کرد. به عنوان مثال می توان از کومونومر متیل اکریلات به منظور بهبود پایداری حرارتی آن استفاده کرد. همچنین افزودن نرم کننده می تواند دمای انتقال شیشه را اصلاح و مقاومت به ضربه را در PMMA افزایش دهد. استفاده از فیلرها در اصلاح برخی از خواص این پلیمر و همچنین کاهش هزینه صورت می گیرد.